Η απάντηση του Μίκη… 18 Νοεμβρίου, 2009
Posted by fanisx in ΚΟΙΝΩΝΙΑ, ΝΕΟΛΑΙΑ, ΠΟΛΙΤΙΚΗ.trackback
Λεβέντες μου σας καμαρώνω! Είστε οι συνεχιστές του Κολοκοτρώνη, του Ανδρούτσου και του Άρη σε σύγχρονη εκδοχή. Και γι’ αυτό η τελευταία ελπίδα του προδομένου λαού μας. Με τη γενναία σας δημόσια αποκήρυξή μου, μου ανοίξατε τα μάτια. Ομολογώ, έστω και καθυστερημένα, ότι υπήρξα ένας ελεεινός και σιχαμερός προδότης-συνεργάτης της χούντας και της αντιλαϊκής δεξιάς και τώρα μετανοιωμένος αποζητώ τη δίκαιη τιμωρία μου. Το σπίτι μου βρίσκεται σε μικρή πάροδο της οδού Γαριβάλδη, στην Επιφανους 1, και καθώς είμαι ξαπλωμένος έχω απέναντί μου την πλαγιά του Φιλοπάππου, απ’ όπου σας είναι πανεύκολο να με κάψετε ζωντανό, για να με λυτρώσετε από τις τύψεις που με ζώνουν. Προς τούτο, έχω ορθάνοιχτα τα παράθυρα μου για να σας διευκολύνω με κίνδυνο να πάθω γρίπη.
Όμως, ποιος λογαριάζει τέτοιες λεπτομέρειες όταν έχει να κάνει με terroristes-τιμωρούς όπως εσείς…
Je vous remercie. Μikis Τheodorakis.
ΥΓ. Καημένε Παπαδόπουλε, πού είσαι να καμαρώσεις τη σπορά σου…
Η αναφορά στο όνομα του Μίκη στη προκήρυξη της οργάνωσης «Συνωμοσία Πυρήνων της Φωτιάς – Φράξια Μηδενιστών» ήταν η εξής:
«Για αυτό το σκοπό δεν θα μπορούσε να υπάρξει πιο εύστοχο χτύπημα από την τοποθέτηση εκρηκτικού μηχανισμού στον τηλε-λακέ της εξουσίας Μίμη Ανδρουλάκη. Ο συγκεκριμένος μαζί με άλλες επιφανείς προσωπικότητες της «αντι-δικτατορικής» αυτοεξορίας, στο Παρίσι της καλοπέρασης, όπως ο Μίκης Θεοδωράκης, ο Βασίλης Βασιλικός κ.α. συγκεντρώνουν όλα τα παραπανω χαρακτηριστικά. Γνωστοί πρώην αριστεροί με κύρος και διεθνή φήμη, που ξεπληρώνουν τις ολιγοήμερες «διακοπές» τους στα κρατητήρια της Ασφάλειας με βουλευτικά και υπουργικά αξιώματα.»
Φάνης Χατζηγρίβας 
miky MAOUS
Χά, χά, χά…
«Η απάντηση του Μίκη»
Γι’αυτή την απάντηση τι λες;
http://www.tanea.gr/default.asp?pid=2&ct=1&artid=4537124
@ ΑΡΙΣΤΕΡΟΣ ΑΝΕΝΤΑΧΤΟΣ . {Εγώ να δείς γέλια με τη μήνυση του Μίκη} ΜΙΚΗΣ ΘΕΟΔΩΡΑΚΗΣ ΚΑΙ ΤΡΟΜΟΚΡΑΤΙΑ ΤΣΙΜΑΣ – ΖΙΑΓΚΑΣ – ΡΟΥΜΕΛΙΩΤΗΣ ΟΙ ΠΡΟΣΤΑΤΕΣ ΤΩΝ ΔΟΛΟΦOΝΩΝ.
ΟΛΟΚΛΗΡΟ ΤΟ ΣΥΓΚΛΟΝΙΣΤΙΚΟ ΥΠΟΜΝΗΜΑ ΠΟΥ ΚΑΤΕΘΕΣΕ Ο ΜΙΚΗΣ ΘΕΟΔΩΡΑΚΗΣ ΣΤΗΝ ΕΛ. ΑΣ . {Δημοσίευση Ελεύθερος Τύπος 13-12-1989}* Ο κ. Ανδρέας Παπανδρέου είναι ο ηθικός αυτουργός της 17 Νοέμβρη! Ο διάσημος μουσικοσυνθέτης και βουλευτής Μίκης Θεοδωράκης με υπόμνημα βόμβα που κατέθεσε στην ΕΛ.ΑΣ δείχνει με τον πιό ευθύ και συγκλονιστικό τρόπο τον αρχηγό του ΠΑΣΟΚ ως τον άνθρωπο που εμπνεύστηκε και κατευθύνει τη δράση των Τρομοκρατών στην Ελλάδα . Ο Μίκης κατονομάζει επίσης ως αγωγούς-προστάτες που διαμεσολαβούν μεταξύ Ανδρέα τρομοκρατών, τον ευρωβουλευτή σήμερα κ. Κώστα Τσίμα , τ. αρχηγό της ΚΥΠ, τον Μιχάλη Ζιάγκα , γραμματέα – γορίλα του Ανδρέα Παπανδρέου και επίσης τον τ .επικεφαλής της αντιτρομοκρατκής ομάδας της ΕΛ.ΑΣ , Κώστα Ρουμελιώτη . Στο υπόμνημά του, αποκαλύπτει σήμερα κατ’ αποκλειστικότητα ο Ε.Τ. και που αποτελείται από 13 σελίδες- ο Μίκης αναφέρει πως η δήλωσή του ότι γνωρίζει τον ηθικό αυτουργό της «17 Νοέμβρη» στηρίζεται σε δύο άξονες : Ο πρώτος άξονας είναι τα πραγματικά περιστατικά γύρω από την τρομοκρατία και ο δεύτερος είναι το ιδεολογικό- πολιτικό κλίμα που διαμόρφωσε ο Ανδρέας για να διευκολύνει τη δράση των τρομοκρατών. Στα πραγματικά περιστατικά ο Μίκης αναφέρει τις δηλώσεις του ίδιου του Ανδρέα ότι γνωρίζει τους δολοφόνους , τη δήλωση του Αλεξάκη, τ. αφεντικού της ΚΥΠ ότι είχε φτάσει στο κατώφλι της «17 Ν», τις υποθέσεις Πρέκα και Τσουτσουβή όπου οι τρομοκ- ράτες δολοφονήθηκαν από το σκοτεινό κύκλωμα για να μην ανοίξουν το στόμα τους κ.λ.π.. Αναφερόμενος στο ιδεολογικό-πολιτικό κλίμα ο Μίκης αναφέρει ότι πάντα οι τρομοκράτες χτυπούν όταν το ΠΑΣΟΚ του κ. Παπανδρέου αντιμετωπίζει δυσκολίες και ο Ανδρέας είναι υπό αμφισβήτηση. Τα χτυπήματα των τρομοκρατών αποπροσανατόλιζαν την κοινή γνώμη και βοηθούσαν τον Ανδρέα να ξεγλυστρήσει από τα προβλήματα… ΤΟ ΥΠΟΜΝΗΜΑ ΠΡΟΣ τον διεξάγοντα προκαταρτική εξέταση αξιωματικό της αστυνομίας κ. Σταμάτη Παναγιώτη . Τα αντικειμενικά στοιχεία τα οποία οδήγησαν στη δημόσια δήλωσή μου ότι γνωρίζω τον ηθικό αυτουργό της 17ης Νοέμβρη στηρίζονται σε δυο σαφείς άξονες . 1.Στα πραγματικά περιστατικά και 2. Στο ιδεολογικό και πολιτικό κλίμα που έχει διαμορφωθεί τα τελευταία χρόνια στη χώρα μας από τον κ. Α. Παπανδρέου και στενούς συνεργάτες του, με κύριο όργανο το συγκρότημα της «ΑΥΡΙΑΝΗΣ». ΤΑ ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΑ ΠΕΡΙΣΤΑΤΙΚΑ . Τα πραγματικά περιστατικά τα οποία δικαιολογούν τη δήλωσή μου ανέρχονται σε δεκάδες αν όχι και εκατοντάδες . Εγώ θα περιοριστώ στα εξής : 1. Τον Μάρτιο του 1983, όταν δολοφονήθηκε ο ιδιοκτήτης της «Βραδυνής» Τζώρτζης Αθανασιάδης , ο τότε πρωθυπουργός κ. Παπανδρέου από τις Βρυξέλλες, όπου ευρίσκετο δήλωνε δημοσίως : «Ψάξτε το χώρο των χαρτοπαικτικών λεσχών για τον δολοφόνο». Είτε είχε πληροφορίες ο κ. Παπανδρέου, είτε η δήλωσή του αποσκοπούσε σε αποπροσανατολισμό των διωκτικών αρχών, ουδείς εισαγγελικός λειτουργός τον κάλεσε να παράσχει πλείονα στοιχεία . 2. Στις αρχές Απριλίου του 1986, όταν δολοφονήθηκε ο Αγγελόπουλος , ο ευρισκόμενος στο Πεκίνο τότε πρωθυπουργός κ. Παπανδρέου δήλωσε δημοσίως : «Γνωρίζω τον εγκέφαλο των δραστών». Και επετίμησε τις αρχές για έλειψη φαντασίας που τις παρεμποδίζει να στραφούν προς ορισμένο χώρο . Παρά το γεγονός ότι μια τέτοια καταγγελία προερχόταν από τον αρμοδιότερο Ελληνα πολίτη και μάλιστα για τη συνωμοτικότερη τρομοκρατική οργάνωση της Ευρώπης , ουδείς πάλι εισαγγελικός λειτουργός κάλεσε τον κ. Α. Ππανδρεόυ να παράσχει πλείονα στοιχεία . 3. Τον Μάϊο του1985 στου Γκύζη, από συμπτωματικό γεγονός , χτυπήθηκε και σκοτώθηκε ο τρομοκράτης Χρήστος Τσουτσουβής. Και ενώ οι διωκτικές αρχές άρχισαν την έρευνα προς κάθε κατεύθυνση, παραδόξως παρενέβη στο προανακριτικό έργο ο έμπιστος του κ. Παπανδρέου, Κώστας Τσίμας, Γενικός Γραμματέας του υπ. Δημόσιας Τάξης τότε , ο οποίος αποπροσανατόλισε ολόκληρη την έρευνα . Γράφτηκε τότε στον Τύπο : α . Οτι στη γιάφκα του Τσουτσουβή στην Κυψέλη βρέθηκαν 3 τηλεφωνικές συσκευές {συνδέσεις} β. Οτι στην ατζέντα του Τσουτσουβή υπήρχαν τα τηλέφωνα κυβερνητικών παραγόντων, μεταξύ αυτών και 3 υπουργών. γ. Οτι ο Κώστας Τσίμας κατέστρεψε την ατζέντα και άλλα έγγραφα και πειστήρια της γιάφκας. δ. Οτι η κατάφωρη παρέμβαση του Τσίμα ανάγκασε τον προϊστάμενό του υπουργό κ. Αλ. Φλώρο, να τον επιτιμήσει δημόσια και να απειλήσει με παραίτηση. Παρά τα τρομακτικά αυτά πραγματικά περιστατικά , ουδείς εισαγγελικός λειτουργός κάλεσε τους πρωταγωνιστές αυτών των αθλιοτήτων να δώσουν λόγο και ουδείς απετόλμησε να ασκήσει εναντίον τους δίωξη για καταστροφή πειστηρίων εγκλήματος . 4. Ο συνταγματάρχης Αλεξάκης, ο οποίος υπηρετούσε στην ΚΥΠ, το Νοέμβριο του 1986 κατήγγειλε επωνύμως και δημοσίως , μέσω της εφημερίδας ΕΘΝΟΣ», ότι : Δια του γνωστού πράκτορα Ντάνου Κρυστάλλη είχε κατορθωσει να εισχωρήσει στον προθάλαμο της 17ης Νοέμβρη και ότι απείχε από την εξάρθρωσή της μόνο ένα βήμα . Αλλά έκανε το λάθος να παράσχει τις πληροφορίες για τις επικείμενες αποκαλύψεις του στους ανωτέρους του, δηλαδή στην κυβέρνηση, με αποτέλεσμα με εντολή του Αττικάρχη Μποσσινάκη, στενού συνεργάτη των Τσίμα και Παπανδρέου, να συλληφθεί αυθημερόν ο Κυστάλλης, γεγονός για το οποίο ο συνταγματάρχης Αλεξάκης είπε : «Οταν το έμαθα λιποθύμησα». Παρά την επώνυμη και συγκλονιστική αυτή , καταγγελία , ουδείς εισαγγελικός λειτουργός κάλεσε τον κ. Αλεξάκη ή οποιονδήποτε άλλον να παράσχει διευκρινήσεις και ουδείς άσκησε δίωξη . 5. Την 1η Οκτωβρίου 1987, ο Μιχάλης Πρέκας, φερόμενος ως τρομοκράτης και στέλεχος της 17ης Νοέμβρη, περικυκλώθηκε σε διαμέρισμα της Καλογρέζας . Το γεγονός αυτό αποτελούσε μια μοναδική ευκαιρία να συλληφθεί ζωντανό ένα μέλος της οργάνωσης – φάντασμα και να διευκολύνει το έργο των διωκτικών αρχών. Και ενώ ανέμενε όλη η κοινή γνώμη ότι ο αρμόδιος υπουργός και ο πρωθυπουργός, προσωπικά, θα έδιναν αμέσως εντολή να συλληφθεί ζωντανός, ανεξαρτήτως θυσιών και συνεπειών, ο ουσιαστικά αιχμάλωτος Μ. Πρέκας εκτελείται και μάλλιστα με τέτοιο καταιγισμό πυρών, ώστε να εξασφαλισθεί η βεβαιότητα ότι δεν πρόκειται να βγάλει κιχ. {Σ. Φ.Π. Υπήρχε τηλεοπτική κάλυψη και παρακολουθήσαμε βήμα προς βήμα την άνανδρη αυτή δολοφονία} . Οι δε πρώτες βολίδες που φόνευσαν τον Πρέκα ήσαν από άγνωστους ελεύθερους σκοπευτές και όχι από τα όπλα του πλήθους των αστυμομικών που έλαβαν μέρος σ’αυτό το φιάσκο». Παρά τα πελώρια ερωτηματικά που γεννά η περίεργη, τουλάχιστον, αυτή εκτέλεση, ουδείς εισαγγελικός λειτουργός διέταξε έρευνα εις βάθος για τις ειδικότερες συνθήκες υπό τις οποίες έγινε η εκτέλεση και για το ποιός τελικά έδωσε την εντολή της. ΚΑΤΑΓΓΕΛΙΑ 6. Στις 14/11/87 κατά τη συζήτηση σχετικής επερώτησης στη Βουλή, ο βουλευτής της Νέας Δημοκρατίας κ. Αθανάσιος Κρίκος κατήγγειλε ότι η τρομοκρατία στη χώρα μας είναι κρατική από την άποψη ότι η 17η Νοέμβρη έχει στελέχη της μέσα στην κρατική και κυβερνητική εξουσία . Ο ίδιος βουλευτής μιλώντας στις 2 Μαΐου 1988 από το κανάλι 1, του Πειραιά , δήλωσε ότι υπάρχουν στοιχεία που αποδεικύουν ότι αρχηγός της Τρομοκρατίας στην Ελλάδα είναι ο κ. Κώστας Τσίμας, στενός συνεργάτης του τότε πρωθυπουργού, Ανδρέα Παπανδρέου. Παρά τις δυο αυτές δημόσιες καταγγελίες ουδείς εισαγγελικός λειτουργός κάλεσε τον κ. Κρίκο ή τον κ. Τσίμα ή οποιονδήποτε άλλον, να παράσχει πληροφορίες . 7. Ο τέως υπουργός του ΠΑΣΟΚ κ. Γ. Πέτσος, απολογούμενος στη Βουλή κατά τη συζήτηση για την παραπομπή των υπευθύνων του σκανδάλου Κοσκωτά, δήλωσε τα εξής : «Ο Πέτσος, χρεώνεται στη 17 Νοέμμβρη. Πεθαίνει ; Τότε του χρεώνουμε όλες τις ΔΕΚΟ. Ηταν ο νεκρός που του χρεώνουμε τα πάντα . Δεν είναι όμως νεκρός…». Και τότε, ενώπιον της Εθνικής Αντιπροσωπείας και ενώπιον ολοκλήρου του ελληνικού λαού, ο οποίος παρακολουθούσε τη συζήτηση, υπήρξε βουλευτής που αναφώνησε : «Κρίμα». Η συγκλονιστική και σαφέστατη δήλωση του κ. Πέτσου ότι κάποιοι από την ηγεσία του κόμματός του χρησιμοποίησαν τη 17η Νοέμβρη για να του κλείσουν το στόμα και η βάρβαρη αλλά εύγλωττη αναφώνηση του βουλευτή του κινήματος , δεν συγκίνησαν κανέναν εισαγγελικό λειτουργό να καλέσει τον κ. Πέτσο και να δηλώσει εγγράφως στη Δικαιοσύνη τι εννοεί και ποιούς εννοεί . ΚΑΝΕΝΑ ΣΤΟΙΧΕΙΟ 8. Οταν ο νέος υπουργός Δημόσιας Τάξης κ. Κεφαλογιάννης, ανέλαβε το υπουργείο στις 2 Ιουλίου του 1989 {το οποίο φυσικά όπως και όλα τα άλλα ,δεν του παραδόθη- κε} δεν βρήκε κανένα φάκελο και κανένα στοιχείο για την τρομοκρατία γενικότερα και για τη 17 Νοέμβρη ειδικότερα . Και ενώ κατηγγέλθη το γεγονός από τον ίδιο τον υπουργό και ενώ ανεγράφη πλείστες όσες φορές στον Τύπο και ενώ το μόνο που βρήκε ο υπουργός ήταν μαγνητοφωνικές εγκαταστάσεις υποκλοπών στο ίδιο το προσωπικό συρτάρι του, ουδείς εισαγγελικός λειτουργός κάλεσε τους πρώην υπουργούς Δημόσιας Ταξης , να παράσχουν πληροφοριες για ποιό λόγο εξαφανίσθηκαν οι σχετικοί φάκελοι ή γιατί δεν βρέθηκε απολύτως κανένα στοιχείο επί 8 χρόνια . 9. Ως επισφράγισμα όλων των ανωτέρω από το 1985 και 86, όπου η υπόθεση Τσουτσουβή άρχισε να αποδεικνύει ότι δεν λειτουργούν ασφαλώς όλα τα στεγανά των τρομοκρατών, παραδόξως με νόμο αφαιρέθηκε η πολιτική διεύθυνση της ΚΥΠ από τον υπουργό Προεδρίας που υπαγόταν απί 40 ολόκληρα χρόνια και υπήχθη προσωπικά στον πρωθυπουργό. Ο οποίος πρωθυπουργός τοποθέτησε διοικητή μεν της ΚΥΠ {ΕΥΠ} τον, ανοιχτά αποκαλούμενο τρομοκράτη, κ. Κώστα Τσίμα, σύνδεσμο δε μεταξύ αυτού και του Τσίμα , των εξ απορρήτων του , Γραμματέα και Σύμβουλο Μιχάλη Ζιάγκα. Μέσα σ’αυτό το νέο πλαίσιο ασφαλείας του τριγώνου Παπνδρέου- Ζιάγκα-Τσίμα, ανατίθεται στον κ. Κ. Ρουμελιώτη, επικεφαλής ως γνωστόν της Διεύθυνσης Αντιμετώπισης Ειδικών Εγκλημάτων, η φύλαξη του υποδίκου Κοσκωτά .Αυτό το πλαίσιο τον φυγαδεύει, αποσκοπώντας -όπως ο ίδιος ο Κοσκωτάς καταγγέλλει- να τον δολοφονήσουν στη Βραζιλία . Η καταγγελία κρίνεται επαρκώς πειστική από το γεγονός ότι επέλεξε ο ίδιος ο Κοσκωτάς να πάει στις ΗΠΑ να φυλακισθεί για να είναι ασφαλής. Αξιοσημείωτο είναι ότι κατά την κίνησή του από τη Βραζιλία στις ΗΠΑ ο μόνος που γνώριζε τις κινήσεις του ήταν ο υιός του Α. Παπανδρέου , Νίκος. Ολα αυτά είδαν το φως της δημοσιότητας σε ολόκληρο τον ελληνικό και τον διεθνή Τύπο, αλλά ουδείς εισαγγελικός λειτουργός αισθάνθηκε την ανάγκη να διατάξει τη δικαστική διερεύνησή τους . ΕΜΠΟΔΙΑ Και επειδή αρνούμαι να δεχθώ ότι όλοι οι εισαγγελικοί λειτουργοί της χώρας υπήρξαν επιλήσμονες του καθήκοντός τους, είμαι υποχρεωμένος να δεχθώ ότι παρέλυε τις αντιδράσεις τους και δυσχέραινε το έργο τους η Παπανδρεϊκή εξουσία, κατά τον ίδιο ακριβώς τρόπο που παρέλυε τις αντιδράσεις και δυσχέραινε το έργο του ελέγχου των αρμοδίων νομισματικών αρχών στην Τράπεζα του Κοσκωτά .
1990-09-14 Για Μιχάλη Ράπτη
Επαναστατική Οργάνωση 17 ΝΟΕΜΒΡΗ
Αθήνα 14-9-90
ΑΝΑΚΟΙΝΩΣΗ
7) Δηλώνουμε κατηγορηματικά και υπεύθυνα μπροστά σε ολόκληρο τον ελληνικό λαό ότι ό,τι κι αν λέει ο Μίκης Θεοδωράκης εναντίον μας, δεν πρόκειται να τον πειράξουμε. Ό,τι και να λέει δεν θα τον αγγίξουμε. Ο άνθρωπος είναι φαιδρός. Όπως είπαμε και πιο πάνω για τον Μπότσαρη, μας διασκεδάζει, μας ρηλαξάρει, το γλεντάμε, αφού ο ίδιος αναλαμβάνει να αποπροσανατολίσει τους διώκτες μας με τον καλύτερο τρόπο.
Επαναστατική Οργάνωση 17 ΝΟΕΜΒΡΗ
Αθήνα 14-9-90
?
Η απάντηση του Μίκη…
την είδαμε, την είδαμε…
Την απάντηση του Φάνη δεν είδαμε, ή μήπως την ακούσαμε…
Τι θα γίνει ρε Φάνη, θα αρθρώσεις λέξη για τα καμώματα σου/του?
Απόσπασμα του προλόγου της έκδοσης, από το Μίκη Θεοδωράκη
……………………………………………………………………………………………………
«Ο Κώστας Μητσοτάκης υπήρξε ένας από τους προσφιλείς στόχους των αρχιμαγείρων του πολιτικού και ιστορικού ψεύδους. Γι’ αυτό ελπίζω ότι το βιβλίο αυτό θα συμβάλλει στην αποκατάσταση της αλήθειας. Μακάρι να γινόταν το ίδιο για όλους τους πολιτικούς, όλες τις παρατάξεις, ώστε να ξεφύγουμε οριστικά από αυτό το τέλμα που χαρακτηρίζει την πολιτική μας ζωή και που μια από τις αιτίες του είναι το γεγονός ότι ο λαός μας τρέφεται καθημερινά με το κουτόχορτο της κατευθυνόμενης διαστρέβλωσης».
……………………………………………………………………………………………………
ΜΙΚΗΣ ΘΕΟΔΩΡΑΚΗΣ
Βραχάτι, 25 Μαρτίου 1989
Ότι και να πείτε ο Μίκης είναι ιστορία για τον τόπο μας…
ΚΥΒΕΡΝΗΣΗ ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΥ ΜΗΤΣΟΤΑΚΗ
Από 11.4.1990 έως 13.10.1993
11 Απριλίου 1990: Διορισμός:
ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΥ ΜΗΤΣΟΤΑΚΗ
Πρωθυπουργού
ΜΙΧΑΗΛ (ΜΙΚΗ) ΘΕΟΔΩΡΑΚΗ
Υπουργού Χωρίς Χαρτοφυλάκιο[1]
[1]Από 11.4.91 που δημοσιεύθηκε ο Ν. 1943/1991 μετατράπηκαν οι θέσεις Υπουργών Χωρίς Χαρτοφυλάκιο σε θέσεις Υπουργών Επικρατείας
http://news.kathimerini.gr/4dcgi/_w_articles_politics_680550_28/09/2003_78749
ΠOΛITIKH Hμερομηνία δημοσίευσης: 28-09-03
H παραίτηση του Γέρου ήταν φυγή
Δηλώσεις «ΝΤΟΚΟΥΜΕΝΤΑ» του Μίκη Θεοδωράκη στον ΣΚΑΪ
Στα συγκλονιστικά γεγονότα του 1964-1965 που οδήγησαν στην αποσταθεροποίηση και την πτώση της δημοκρατίας στην Ελλάδα αναφέρεται ο Μίκης Θεοδωράκης αύριο, μεθαύριο και την Tετάρτη στις 10.45 το πρωί, στη σειρά «ΝΤΟΚΟΥΜΕΝΤΑ – Αξιος Εστί» του ΣΚΑΪ 100,3 με τον Γεώργιο Π. Mαλούχο, δίνοντας μιαν άλλη ανάγνωση των όσων συνέβησαν τότε. Eδώ, παρατίθενται ορισμένα αποσπάσματα, στα οποία έχουν διατηρηθεί και κάποια χαρακτηριστικά του προφορικού λόγου . Mεταξύ πολλών άλλων ο κορυφαίος συνθέτης διηγείται τα εξής:
Aσυλία…«το 1964, μετά τον θάνατο του Παύλου, πλέον, η βασιλομήτωρ δεν είναι βασίλισσα και δεν την προστατεύει η «ασυλία», μπορεί κανείς να γράψει ό,τι θέλει. Oμως, ο Παπανδρέου κάνει ειδικό νόμο και επεκτείνει την «ασυλία». Eγινε μεγάλη φασαρία στη Βουλή. Εγώ, χάρη σ’ αυτό το νόμο, τρώω 30 μήνες φυλακή, όταν με δικάσανε αργότερα, επειδή είπα ότι η Φρειδερίκη είναι η ηθική αυτουργός στη δολοφονία Λαμπράκη»…
Oι Kεντρώοι … «ο Παπανδρέου βγήκε με μια «σημαία» εναντίον του θρόνου. Ο λαός ήταν εναντίον του θρόνου. Ο Παπανδρέου έπρεπε να πάει με τον λαό. Φυσικά, οι Kεντρώοι δεν ξεχνούσαν τη διαμάχη του Βενιζέλου με το παλάτι. Oμως, μέσα στις νέες συνθήκες, μετά τον εμφύλιο, η Eνωση Κέντρου και η Δεξιά ήταν ένα πράγμα. Τη Μακρόνησο την κάνανε όλοι μαζί. Εμείς είμαστε οι εχθροί. Hταν πιο φανατικοί εναντίον μας οι Kεντρώοι»…
Παραίτηση … «όταν μετά από ένα χρόνο υποβάλει την παραίτησή του, για μένα ήταν ένα πρόσχημα. Ο Παπανδρέου δεν τα έβγαζε πέρα. Eκανε τόσα λάθη, όπως αυτό με τον θρόνο, ο κόσμος πάγωσε. Αργότερα έκανε αυτό με τα βασιλικά αυτοκίνητα. Τα ‘δωσε όλα, το αεροπλάνο το βασιλικό του Κωνσταντίνου, ήταν σύμβολα όλα αυτά. Είχε αρχίσει να συνδιαλέγεται πλέον με τον θρόνο. Κάτω από διάφορες πιέσεις. Αυτά που σου λέω τώρα, είναι το «κερασάκι». Κάτω έβραζε ο κόσμος. Η οικονομική του πολιτική ήταν καταστροφική για τα λαϊκά στρώματα. Είχε ξεφύγει τελείως. Η Αθήνα ήταν μια συνεχής διαδήλωση.Αρχιζαν οι διαμάχες ανάμεσα στους ανδρεϊκούς και τους μητσοτακικούς, είχαμε τον θρόνο… Δεν διοικούσε πια. Είχε πλέον γίνει έτσι η Ενωση Κέντρου, που ανάσανε όταν υπέβαλε την παραίτησή του. Ηταν μια λύτρωση γι’ αυτόν. Ετσι νομίζω εγώ. Του ήρθε «κουτί» αυτό… Μπορούσε ο Παπανδρέου ο Γέρος, έχοντας πίσω του τις πλάτες του 64-65% του ελληνικού λαού, όταν του είπε αυτά ο Κωνσταντίνος, να του πει «πάμε στη Βουλή» και να πάει στη Βουλή. Αυτή η παραίτησή του ήταν μία φυγή. Φυγή προς τα μπρος. Εφυγε. Δεν διοικούσε πια. Κι όπως φάνηκε αργότερα είχε έρθει ήδη σε ρήξη με τον Ανδρέα. Η κριτική που έκανε ο Ανδρέας, ήταν η κριτική η δική μας. Διαχώρισε τη θέση του και έφερε μια οξύτατη αντίθεση»…
Oικουμενική … «O Κωνσταντίνος, μετά τη δικτατορική πράξη που έκανε να διώξει τον πρωθυπουργό του, ήθελε να τα μαζέψει. Καλεί λοιπόν τους ηγέτες όλων των κομμάτων. Συμφωνούν όλοι για οικουμενική. Πάει ο Γεώργιος Παπανδρέου, συμφωνεί κι αυτός. Το απόγευμα ετοιμάζεται το διάταγμα. Και παίρνει τηλέφωνο ο Γεώργιος Παπανδρέου και λέει δεν υπογράφω. Ο Κωνσταντίνος του λέει «μα κύριε πρόεδρε, χθες είπατε το ναι. Τι μεσολάβησε μέχρι σήμερα;». Και του απαντά ο Γεώργιος Παπανδρέου, «μεγαλειώτατε, το χθες ήταν χθες και το σήμερα είναι σήμερα»’. Και διαλύεται η Οικουμενική. Κι όπως μαθαίνεται, ο Ανδρέας δεν ήθελε την Οικουμενική. Ηθελε κρίση. Διότι έβλεπε ότι με αυτή την κρίση ο πατέρας του που είχε έρθει στο ναδίρ λόγω της σχέσης με τα ανάκτορα, θα αναβαπτιζόταν πάλι στον λαό και θα γινόταν πάλι ο Γέρος της Δημοκρατίας. Αλλά, αυτό, όμως, στοίχισε τη δικτατορία. Αν είχαν κάνει την Oικουμενική όλοι μαζί, θα είχαμε μια πολύ πιο ομαλή πορεία»…
Αποστασία «…η προίκα του Ανδρέα ήταν η Αποστασία, την πήρε σαν προίκα στον εδνοοικογενειακό αγώνα που είχαν τα δύο αστικά κόμματα. Είχε το μεγαλύτερο όπλο με το οποίο μπόρεσε να εξοντώσει τον μεγαλύτερο αντίπαλό του που ήταν μόνο ο Μητσοτάκης… Ο Μητσοτάκης ήταν ο φύσει και θέσει ηγέτης της Ενωσης Κέντρου και αυτή η τρέλα που έπαθε ο Μητσοτάκης να πάει ακόμα και μαζί με τον βασιλιά, ήταν γιατί έχασε τη θέση του… Αλλά ο Μητσοτάκης δεν τόλμησε εκείνη τη στιγμή να πει «κάνω ένα συνέδριο». Ολη η μουρμούρα που είχαν εναντίον του Γεωργίου Παπανδρέου οι 112, ήξερε πολύ καλά, ότι μόλις θα έμπαινε ο Γεώργιος Παπανδρέου, θα γινόταν χειροκρότημα. Αυτά κάναν οι Kεντρώοι. Τον βρίζαν από πίσω και μόλις τον έβλεπαν τον δόξαζαν…»
Καλός συνθέτης, κακός πολιτικός
http://anasintaxi.awardspace.com/173.htm
Ο αντιδραστικός μύθος της «υπέρβασης των διαχωριστικών γραμμών» και ο προεκλογικός αγώνας
Με αφορμή την εκδήλωση-παρουσίαση του βιβλίου για Μ. Θεοδωράκη – προεκλογική φιέστα προβολής της ΝΔ
Η έκδοση-παρουσίαση των βιβλίων για Μ. Θεοδωράκη και Χ. Φλωράκη είναι ολοφάνερο πως είχε προγραμματιστεί να γίνει σε προεκλογική περίοδο – και μάλιστα στις παραμονές των επικείμενων βουλευτικών εκλογών – η οποία έχει ουσιαστικά αρχίσει από την άνοιξη του περασμένου χρόνου με ης περιοδείες σ’ όλη τη χώρα του αρχηγού του μοναρχοφασιστικού κόμματος της Νέας Δημοκρατίας, Κ. Καραμανλή και με κύριο σύνθημα: «πρόωρες εκλογές»!!!
Στην πραγματικότητα πρόκειται για μια προσχεδιασμένη πολιτική παρέμβαση εκ μέρους των Φλωράκη-Θεοδωράκη στον προεκλογικό αγώνα προς όφελος όχι βέβαια της υπερψήφισης των ρεφορμιστικών κομμάτων «Κ»ΚΕ- Συνασπισμού (κάτι που θα ήταν εντελώς φυσιολογικό), αλλά αντίθετα -όσο παράδοξο κι αν φαίνεται αυτό από πρώτη ματιά – για να υλοποιηθεί ο επιδιωκόμενος και ανοιχτά διακηρυγμένος πολιτικός στόχος του Συνδέσμου Ελληνικών Βιομηχανιών (ΣΕΒ), όπως αυτός εκφράστηκε δημόσια και προκλητικά με την πρόσφατη (10.12.2003) δήλωση του προέδρου του Οδυσσέα Κυριακόπουλου: «πρόωρες εκλογές» και «νέα κυβέρνηση», δηλαδή κυβέρνηση του μοναρχοφασιστικού κόμματος της Νέας Δημοκρατίας.
Αυτόν τον πολιτικό στόχο υπηρετούν και τα γραπτά σημειώματα – και όχι δηλώσεις όπως παραπλανητικά ισχυρίζεται ο «Ριζοσπάστης» – των Κ. Μητσοτάκη, Τζ. Τζανετάκη και Κ. Καραμανλή στο βιβλίο του αστού δημοσιογράφου Θεοχαράτου με τίτλο «Χαρ. Φλωράκης» (β’ τόμος). Πέρα απ’ το περιεχόμενο των σημειωμάτων-υμνολογιών των πρωτοκλασάτων εκπροσώπων της αντιδραστικής Δεξιάς στον υπηρέτη του κεφαλαίου και πολιτικό τους φίλο Χ. Φλωράκη, συνεργάτη και μόνιμο σύμμαχο του μοναρχοφασιστικού κόμματος της ΝΔ, αυτά δεν είναι καθόλου τυχαίο ότι και από πλευράς έκτασης κυριαρχούν, δηλ. καταλαμβάνουν, σε σύνολο 9 σελίδων αν απ’ αυτές αφαιρεθούν τα σημειώματα των Παπαρήγα-Κουβέλη (2 σελίδες), πάνω από το μισό (περίπου 4 σελίδες) των υπόλοιπων 7 σελίδων των δηλώσεων-σημειωμάτων των άλλων πολιτικών. Οι υμνολογίες-σημειώματα των ηγετικών στελεχών της ΝΔ στο βιβλίο για τον Χ. Φλωράκη είναι συνέχεια της δήλωσης του και υπηρετούν το στόχο: «εκατό τοις εκατό πρωθυπουργός ο Καραμανλής»!!!
Όμως η προώθηση της κύριας αυτής επιδίωξης του ΣΕΒ προσκρούει, παρά τις όποιες «αλλαγές» στο «μεταπολιτευτικό σκηνικό», όπως είναι γνωστό στις αντιφασιστικές παραδόσεις και τα δημοκρατικά φρονήματα του λαού μας που στη μεγάλη του πλειοψηφία κρατάει ορθότατα απορριπτική στάση απέναντι στις καταπιεστικές μέθοδες και τις πρακτικές διακυβέρνησης του μοναρχοφασιστικού κόμματος της ΝΔ. Για να πραγματοποιηθεί η επιδίωξη του ΣΕΒ, δηλ. να κερδίσει τις προσεχείς βουλευτικές εκλογές η ΝΔ και να αναθέσουν οι βιομήχανοι τη διαχείριση των υποθέσεων τους σ’ αυτή είναι ολωσδιόλου αναγκαίο να «μακιγιαριστεί» το αντιδραστικό μεγαλοαστικό κόμμα της ΝΔ με «δημοκρατικό χρώμα», ώστε να καταστεί έτσι δυνατή η υφαρπαγή της λαϊκής ψήφου. Τον άχαρο και πρώτα απ’ όλα θλιβερό ρόλο του αδέξιου αξιοθρήνητου «μπογιατζή» έχει αναλάβει τώρα το δίδυμο των Φλωράκη-Θεοδωράκη, που επιχειρεί για μια ακόμα φορά ανεπιτυχώς, να «ομορφύνει» το αποκρουστικό μοναρχοφασιστικό πρόσωπο της Νέας Δημοκρατίας.
Ακριβώς αυτό αποτέλεσε και το κύριο περιεχόμενο της εκδήλωσης για την παρουσίαση του βιβλίου του δημοσιογράφου του «Σκάϊ» Γ.Π. Μαλούχου με τίτλο «Μίκης Θεοδωράκης-Άξιος εστί», στόχο που η εκδήλωση υπηρέτησε επάξια και με το παραπάνω. Ήταν δηλαδή μια προεκλογική εκδήλωση, με πρόσχημα την παρουσίαση του Βιβλίου, υπέρ του εκλογικού αγώνα της Νέας Δημοκρατίας και με βασική επιδίωξη να διαφημίσει-παρουσιάσει στο λαό το αντιδραστικό μεγαλοαστικό αυτό κόμμα σαν κόμμα «δημοκρατικό»!!!
Το ότι η εκδήλωση-παρουσίαση του βιβλίου του Μ. Θεοδωράκη ήταν στην πραγματικότητα εκδήλωση για την προεκλογική προβολή και διαφήμιση της Νέας Δημοκρατίας, ώστε να αποκτήσει «φιλολαϊκό»- «δημοκρατικό» προσωπείο για να κερδίσει τις επόμενες βουλευτικές εκλογές, αυτό επιβεβαιώνεται:
Πρώτο, από τη συμμετοχή σ’ αυτή όλων των ηγετικών πρωτοκλασάτων στελεχών της ΝΔ: Κ. Καραμανλής πρόεδρος, Κ. Μητσοτάκης επίτιμος πρόεδρος, Τζ. Τζανετάκης πρώην πρωθυπουργός της συγκυβέρνσης ΝΔ-«Κ»ΚΕ, Β. Μεϊμαράκης γραμματέας της ΝΔ, Δ. Σιούφας γγ της ΚΟ της ΝΔ, Αχ. Καραμανλής βουλευτής της ΝΔ και Π. Παυλόπουλος κοινοβουλευτικός εκπρόσωπος. Συμμετείχε ακόμα ο Χ. Φλωράκης που τον «συνόδευαν οι Ηλίας Λέγγερης (μέλος της ΚΕ) και Χρήστος Τζιτζιλώνης (ιστορικό τμήμα της ΚΕ) («Ρ» 16.12.2003, σελ. 31).
Στην εκδήλωση από «ανάγκη», αλλά πολιτικά «μακριά» της, παραβρέθηκαν και οι Κ. Παπούλιας και Ν. Κωνσταντόπουλος, κλπ., και ο κύκλος των παρευρισκομένων στο «δημοκρατικό πανηγύρι» της διαβόητης «εθνικής ενότητας»(!) έκλεισε με την παρουσία του χουντο-Χριστόδουλο που έφθασε «καθυστερημένος».
Στις τοποθετήσεις των Παπούλια-Κωνσταντόπουλου υπήρξαν σαφείς οι «αποστάσεις» απ’ τα αντιδραστικά πυροτεχνήματα περί «άρσης των διαχωριστικών γραμμών» (!) και «εθνικής ενότητας» (!) των Καραμανλή-Φλωράκη-Θεοδωράκη.
Δεύτερο, από την πρόσκληση-συμμετοχή στην εκδήλωση του αρχηγού του υπεραντιδραστικού φεουδοαστικού ιερατείου χουντο-Χριστόδουλου, που ευρισκόμενος σε αμηχανία παρουσιάστηκε στην αίθουσα με «40λεπτη καθυστέρηση».
Τρίτο, απ’ το περιεχόμενο της εκδήλωσης-παρουσίασης του βιβλίου για Μ. Θεοδωράκη (= προεκλογική φιέστα της ΝΔ), όπως αυτό εκφράστηκε στην ομιλία του αρχηγού του μοναρχοφασιστικού κόμματος της ΝΔ, Κ. Καραμανλή και των κομπάρσων του προεκλογικού αγώνα της ΝΔ, Φλωράκη-Θεοδωράκη: «άρση διαχωριστικών γραμμών»(!)-«εθνική ενότητα»(!)-ΝΔ= «δημοκρατικό κόμμα»(!): με κύριο στόχο τη νίκη της ΝΔ στις βουλευτικές εκλογές, που αποτελεί και την ανοιχτά διακηρυγμένη, δια στόματος του προέδρου του, βασική επιδίωξη του Συνδέσμου Ελληνικών Βιομηχανιών (ΣΕΒ).
Να ένα μικρό δείγμα του αντιδραστικού κηρύγματος του προέδρου της ΝΔ, Κ. Καραμανλή, περί δήθεν «υπέρβασης των διαχωριστικών γραμμών»(!) – «εθνικής ενότητας»(!):
«Αν ξαφνικά μεταφέρονταν εδώ σ’ αυτή την αίθουσα, κάποιος από τα παλιά, απ’ τα πολύ παλιά κι έβλεπε τη σύνθεση αυτού του πάνελ, είναι βέβαιο ότι δεν θα πίστευε στα μάτια του. Κι όμως, το γεγονός ότι βρισκόμαστε μαζί άνθρωποι από όλους τους πολιτικούς χώρους για να τιμήσουμε τον Μίκη δεν ξενίζει. Είναι για όλους μας αυτονόητη υποχρέωση και, κυρίως, τιμή και χαρά απέναντι σ’ έναν έλληνα που αγωνίστηκε ακριβώς για να είναι σήμερα αυτονόητη η υπέρβαση των διαχωριστικών γραμμών. Είναι υποχρέωση μας απέναντι στους ανθρώπους που αγωνίστηκαν για την ελευθερία, τη δημοκρατία και την εθνική ενότητα» («Ελευθεροτυπία» 16.12.2003, σελ. 6)!!!
Και ο Θεοδωράκης δηλώνει: «Σ’ αυτό το πάνελ έχω τη μεγάλη τιμή και χαρά να βλέπω ότι εκπροσωπείται όλη η Ελλάδα. Η Ελλάδα της Δημοκρατίας, για την οποία πάλεψα μαζί με χιλιάδες άλλους για να νικήσει, να ριζώσει και να επικρατήσει» («Ελευθεροτυπία» 16.12.2003, σελ. 6).
Ειρωνεία της «τύχης» τόφερε να εκπροσωπείται στην «Ελλάδα της Δημοκρατίας», εκτός των άλλων, μαζί και ο εκπρόσωπος-αρχηγός του αντιδραστικού φεουδαστικού ιερατείου, χουντο-Χριστόδουλος, αμετανόητος φασίστας, που κατέφθασε στην εκδήλωση με»40λεπτη καθυστέρηση», αφού δικαιολόγησε την καθυστέρηση με το «προσευχόμουν για όλους σας»(!) και ευλόγησε την «εθνική ενότητα και ομοψυχία»(!), αναφερόμενος στον Θεοδωράκη έκανε λόγο για «εμπνευσμένο αγωνιστή, ο οποίος υπέστη διώξεις και πάθη που θα τον καθιστούν σεβαστή προσωπικότητα» («Ρ» 16.12.2003, σελ. 31) και ότι ο «Μίκης δείχνει τη διαχρονικότητα ημών των ελλήνων».
Τα περί «ξεπεράσματος των διαχωριστικών γραμμών»(!) μεταξύ προλεταριάτου-μπουρζουαζίας και φασιστικών-αντιφασιστικών δυνάμεων αποτελούν αντιδραστικά μυθεύματα του Κ. Καραμανλή και των υπηρετών του Χ. Φλωράκη-Μ. Θεοδωράκη που δεν έχουν καμιά σχέση με την υπαρκτή πραγματικότητα της σημερινής αστικής ελληνικής κοινωνίας, γιατί απλούστατα οι διαχωριστικές αυτές γραμμές είναι υπαρκτές και έχουν τη ρίζα τους στο καπιταλιστικό οικονομικο-κοινωνικό και πολιτικό σύστημα, το οποίο τις αναπαράγει καθημερινά. Όσοι προπαγανδίζουν το «ξεπέρασμα των διαχωριστικών γραμμών»(!) ανήκουν στο στρατόπεδο της αντιδραστικής αστικής τάξης και όσοι απ’ τους πρώην κομμουνιστές τις έχουν εγκαταλείψει υπηρετούν το κεφάλαιο και επιπλέον κάνουν κάτι πολύ χειρότερο: εξωραΐζουν μοναρχοφασιστικά κόμματα όπως συμβαίνει στην περίπτωση της Νέας Δημοκρατίας.
Σ’ άλλο σημείο της ομιλίας του ο Κ. Καραμανλής συνεχίζοντας στο ίδιο αντιδραστικό μοτίβο φθάνει σ’ έναν αξεπέραστης «ευφυΐας»(!) ισχυρισμό ότι τάχα ο Μ. Θεοδωράκης «σχεδίασε τα έργα του πάνω σε όσα φαινομενικά (υπογρ. δική μας) χώριζαν κάποτε τους έλληνες»(!), επιχειρώντας έτσι να «διαγράψει»-«σβήσει» τις ΤΑΞΙΚΕΣ ΑΝΤΙΘΕΣΕΙΣ της δεκαετίας 1940-1950 που οδήγησαν στην εποποιία του ένοπλου αγώνα του ΕΑΜ-ΕΛΑΣ, με επικεφαλής το ΚΚΕ, κατά των κατακτητών και των ντόπιων συνεργατών τους μοναρχοφασιστών και στην επαναστατική ένοπλη πάλη του ΔΣΕ, καθοδηγούμενου από τον σύντροφο Νίκο Ζαχαριάδη, κατά του ντόπιου μοναρχοφασισμού και των αμερικανών ιμπεριαλιστών, αλλά και όλων των αγώνων της εργατικής τάξης και του λαού κατά του μοναρχοφασισμού, της ,στρατιωτικό-φασιστικής διχτατορίας και του αμερικάνικου ιμπεριαλισμού στις μετέπειτα δεκαετίες. Επιπλέον επιχείρησε να αποκρύψει από το λαό ότι η παράταξη του βρέθηκε πάντα στο αντιδραστικό στρατόπεδο – βρίσκεται και σήμερα – των δοσίλογων συνεργατών των κατακτητών και προδοτών των εθνικών συμφερόντων, στο στρατόπεδο του μοναρχοφασισμού και της ξενοδουλείας.
Τέταρτο, από τη χαρακτηριστική πολιτική δήλωση υπέρ του μοναρχοφασιστικού κόμματος της ΝΔ παρόλο που επρόκειτο για εκδήλωση-παρουσίασης του βιβλίου του: «Αν εξακολουθούν να υπάρχουν σήμερα άνθρωποι που θεωρούν την Αριστερά ως παράταξη των ΕΑΜΟσλάβων προδοτών, είτε τον κ. Καραμανλή ως πολέμαρχο της μοναρχοφασιστικής Δεξιάς, τότε κανονικά, η θέση τους θα έπρεπε να είναι στο Δαφνί» («Ρ» 16.12.2003, σελ. 31).
Το πρώτο σκέλος της δήλωσης του Μ. Θεοδωράκη περί «ΕΑΜΟσλάβων προδοτών» της αντίδρασης αποτελούσε στο παρελθόν, αποτελεί και σήμερα, συκοφαντική επινόηση των μονάρχοφασιστών σε βάρος των κομμουνιστών και αντιφασιστών προς δικαιολόγηση των μεγάλων και πρωτάκουστων εγκλημάτων τους σε βάρος του λαού και του τόπου. Το δεύτερο σκέλος της για ύπαρξη ή μη στη χώρα μας «μοναρχοφασιστικής Δεξιάς», αυτή υπήρξε στο παρελθόν – φαίνεται πως ο Μ. Θεοδωράκης «ξέχασε» και τη σωστή διαπίστωση-θέση της ΕΔΑ περί «μοναρχοφασιστικής ΕΡΕ» – υπάρχει και σήμερα, αφού, πέρα απ’ τα άλλα, είναι εντελώς πρόσφατες (μόνο μερικών μηνών), και παρά την προεκλογική περίοδο, οι ναζιφασιστικού χαρακτήρα δηλώσεις ηγετικών στελεχών της Νέας Δημοκρατίας (Ψωμιάδης, κλπ.), οι δηλώσεις υπέρ της απελευθέρωσης των χουντικών (Α. Γιαννόπουλος), υπέρ του έκπτωτου Γλύξμπουργκ και των «διαδόχων» του, κλπ., η συμμετοχή στελεχών της στις μοναρχοφασιστικές φιέστες σε Βίτσι-Γράμμο, κλπ. αλλά και η φασιστική τρομοκρατική δράση της ΟΝΝΕΔ-ΔΑΠ στα Πανεπιστήμια, κλπ., κλπ.
Αν ο Μ. Θεοδωράκης «ξέχασε»(!) τόσο γρήγορα το σιδηρολοστό της φασιστικής συμμορίας τραμπούκων της ΝΔ που πολτοποιούσε το κεφάλι και δολοφόνησε τον καθηγητή Τεμπονέρα στην Πάτρα, τότε που αυτός ήταν στις γραμμές της κυβέρνησης Μητσοτάκη, ο λαός, οι κομμουνιστές και οι αντιφασίστες δεν ξεχνούν.
Ασφαλώς οι δηλώσεις εξωραϊσμού του Μ, Θεοδωράκη δεν μπορούν να αλλάξουν το μοναρχοφασιστικό χαρακτήρα της ΝΔ. Το μόνο που πετυχαίνει με τέτοιες δηλώσεις είναι να αυτοδιασύρεται στα μάτια των αντιφασιστικών λαϊκών δυνάμεων του τόπου. Αντί να αφήσει το φίλο του χρουστσοφικό Χ. Φλωράκη να κάνει παρόμοιες δηλώσεις -γιατί αυτή είναι και η θέση της σοσιαλδημοκρατικής ηγεσίας του «Κ»ΚΕ για τη ΝΔ, την μόνη που πρόβαλλε ιδιαίτερα ο «Ριζοσπάστης» – προτίμησε απερίσκεπτα να εκτεθεί πολιτικά, βγάζοντας ο ίδιος τα «κάστανα απ’ τη φωτιά» προεκλογικά.
Ας θυμίσουμε εδώ για άλλη μια φορά την απάντηση του γάλλου ναζιφασίστα Λεπέν, ο οποίος σε ερώτηση δημοσιογράφου της «Ελευθεροτυπίας» γιατί στην Ελλάδα δεν υπάρχει «ένα ανάλογο κόμμα σαν το Εθνικό Μέτωπο» δήλωσε: «υπάρχει ένας λόγος γι’ αυτό. Νομίζω ότι θέση της Νέας Δημοκρατίας είναι αρκετά δεξιά και έτσι μπορεί να απορροφά ένα μεγάλο τμήμα των ψηφοφόρων που θα ήθελαν να υποστηρίξουν ένα κόμμα σαν το Εθνικό Μέτωπο. Έχω φίλους έλληνες που είναι κοντινοί σε μας και οι οποίοι είναι ενταγμένοι στη Νέα Δημοκρατία» («Ελευθεροτυπία» 6.2,2002, σελ. 12-13).
Τέλος αξίζει ιδιαίτερα να υπογραμμιστεί το πόσο αποπροσανατολιστικές και επιζήμιες για την αντιφασιστική πάλη του λαού είναι παρόμοιες δηλώσεις και προπαντός, όταν αυτές γίνονται σε μια στιγμή που πρώτο η διαφορά μεγαλοαστικών αντιδραστικών κομμάτων τύπου Νέας Δημοκρατίας στην ιμπεριαλιστική Ευρωπαϊκή Ένωση με τα ανοιχτά ναζιφασιστικά κόμματα (υμνητές των Χίτλερ-Μουσολίνι) είναι εντελώς δυσδιάκριτη και όταν επιπλέον σε μια σειρά χώρες έχουν – μετά μισό και πλέον αιώνα απ’ την ήττα του ναζιφασισμού – προκλητικά σχηματιστεί κυβερνήσεις με συμμετοχή ναζιφασιστών σε αυτές (Ιταλία, Αυστρία, κλπ.) και δεύτερο όταν η φασιστικοποίηση σ’ όλες τις χώρες της ΕΕ βαθαίνει ολοένα και περισσότερο.
Θα σας παρακαλούσα να γράφετε και τις πηγές σας:
@δεν ξεχνώ
http://www.eksegersi.gr/prokirikseis17N/47.htm
@Λελούδιος
http://www.ikm.gr/files/D01.doc
@history
http://www.ggk.gr/goverments.php?ord=num&gov=110
http://anasintaxi.awardspace.com/173.htm
«Αν ο Μ. Θεοδωράκης “ξέχασε”(!) τόσο γρήγορα το σιδηρολοστό της φασιστικής συμμορίας τραμπούκων της ΝΔ που πολτοποιούσε το κεφάλι και δολοφόνησε τον καθηγητή Τεμπονέρα στην Πάτρα, τότε που αυτός ήταν στις γραμμές της κυβέρνησης Μητσοτάκη, ο λαός, οι κομμουνιστές και οι αντιφασίστες δεν ξεχνούν.»
Και με το Μητσοτάκη και με τον αντι-Μητσοτάκη.
Επιστολή στον Αντώνη Σαμαρά απέστειλε ο Μίκης Θεοδωράκης. «Αγαπητέ μου Αντώνη, πανηγυρίζω κι εγώ μαζί σου στη θριαμβευτική σου νίκη που διανοίγει μια νέα προοπτική για την Ελλάδα μας», αναφέρει ο Έλληνας συνθέτης στην επιστολή του και καταλήγει: «Με αγάπη, δικός σου, Μίκης».
http://www1.rizospastis.gr/story.do?id=2098260&publDate=
Σάββατο 13 Δεκέμβρη 2003
Δήλωση Μίκη Θεοδωράκη για Χρυσοχοΐδη
Σε δήλωσή του, ο μουσικοσυνθέτης Μίκης Θεοδωράκης αναφέρει σχετικά με τα όσα ειπώθηκαν για εκείνον προχτές το βράδυ σε τηλεοπτική εκπομπή:
«Στη χτεσινοβραδινή εκπομπή του κ. Παπαχελά στον τηλεοπτικό σταθμό «Mega», με θέμα την τρομοκρατία και ειδικότερα τη «17 Νοέμβρη» και προσκεκλημένους την κ. Μπακογιάννη και τον κ. Χρυσοχοΐδη, ο τελευταίος είπε επανειλημμένα ότι «θα έπρεπε να ζητήσω …συγνώμη από το ΠΑΣΟΚ», διότι είχα δήθεν χαρακτηρίσει τον ιδρυτή του ως «ηγέτη της 17 Νοέμβρη».
Για την αποκατάσταση της αλήθειας, θα ήθελα να δηλώσω τα εξής:
Αφού έγινα στόχος του κ. Μίλερ, τώρα γίνομαι στόχος και του κ. Χρυσοχοΐδη. Οι αφετηρίες των επιθέσεων είναι διαφορετικές, όμως σαφέστατα υπάρχει κάτι κοινό: Τους ενοχλώ εξίσου και τους δύο. Μονάχα που ο δεύτερος υπερέβη τα εσκαμμένα. Για το λόγο αυτόν τον καλώ να διευκρινίσει:
Πρώτον, πώς έλαβε γνώση του «Φακέλου Τσεβά», μιας και ουδείς γνωρίζει το περιεχόμενό του, δεδομένου ότι εξαφανίστηκε μυστηριωδώς λίγες μόνο ώρες μετά τον αιφνίδιο θάνατό του;
Δεύτερον, πώς γνωρίζει ότι κάποιοι επισκέπτονται την αμερικάνικη Πρεσβεία και διαβάλλουν στελέχη του ΠΑΣΟΚ; Υποτίθεται ότι τέτοιου είδους πληροφορίες θα είναι άκρως απόρρητες. Και:
Τρίτον, πού και πότε χαρακτήρισα τον Ανδρέα Παπανδρέου «ηγέτη της 17Ν» (λέξη που συνιστά πλήρη λεκτική και εννοιολογική διαστρέβλωση των τότε δηλώσεών μου), ώστε να με καλεί να …»ζητήσω συγνώμη» από το ΠΑΣΟΚ!
Δεν μπορώ, τέλος, παρά να εκφράσω την οδυνηρή μου έκπληξη για το θράσος του ανδρός, ο οποίος δε σεβάστηκε το πένθος του προσώπου, που είχε απέναντί του και έφθασε να ισχυριστεί ότι και η κ. Μπακογιάννη (μαζί με όλη τη ΝΔ) οφείλει να ζητήσει συγνώμη από το ΠΑΣΟΚ, εκ μέρους προφανώς του νεκρού βουλευτή – συζύγου και πατέρα των παιδιών της – που τόλμησε με το θάνατό του να …εκθέσει την τότε και σημερινή κυβερνητική παράταξη, της οποίας διεκδικεί να είναι ένας εκ των κορυφαίων εκπροσώπων και εκφραστών.
Το γεγονός ότι ο Παύλος Μπακογιάννης, θύμα της «17 Ν», υπήρξε βουλευτής της ΝΔ, δεν έχει, φαίνεται, την παραμικρή σημασία για τον κ. γενικό γραμματέα».
http://indy.gr/analysis/poios-thymatai-tin-kybernisi-toy-ksenofnta-zolta
Ποιος θυμάται την κυβέρνηση του Ξενοφώντα Ζολώτα;δημοσιεύτηκε November 25, 2008 από ΝΑΡ Θεσ/νίκης
Ένα επίκαιρο άρθρο του Πέτρου Παπακωνσταντίνου
Η ΑΛΗΘΕΙΑ ΓΙΑ ΤΙΣ ΚΥΒΕΡΝΗΣΕΙΣ ΤΖΑΝΝΕΤΑΚΗ ΚΑΙ ΖΟΛΩΤΑ
Του ΠΕΤΡΟΥ ΠΑΠΑΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΥ
«…Ο ρόλος του Θεοδωράκη
— Η «νομιμοποίηση» του Μίκη Θεοδωράκη ως μέλους του ΚΚΕ. Παρότι ο Μίκης είχε κατέβει σαν υποψήφιος δήμαρχος του ΚΚΕ το ‘78 και είχε εκλεγεί βουλευτής το 1981, η «νομιμοποίηση» του συναντούσε σοβαρές αντιστάσεις λόγω του γνωστού (όπως και του λιγότερο γνωστού) παρελθόντος του. Το θέμα λύθηκε με απόφαση της ΚΕ ύστερα από εισήγηση του Χ. Φλωράκη.
Κάπου εδώ επιβάλλεται να ανοίξουμε μια παρένθεση. Ο ρόλος του Μίκη Θεοδωράκη στις εξελίξεις στο εσωτερικό της Αριστεράς, και όχι μόνο, είναι πολύ σημαντικότερος απ’ ό,τι υποπτεύονται οι περισσότεροι.
Ήδη από την περίοδο της δικτατορίας ο Μίκης λειτουργούσε ως σύνδεσμος μεταξύ της Αριστεράς (τόσο του ΚΚΕ, όσο και του ΚΚΕ εσωτερικού) με παράγοντες της Δεξιάς και γενικότερα του αστικού χώρου,_ συμπεριλαμβανομένου και του Κ. Μητσοτάκη. Όπως εκμυστηρεύτηκε ο ίδιος, μάλιστα, σε σχετικά πρόσφατη τηλεοπτική του συνέντευξη, έπαιξε ρόλο «ταχυδρόμου» στο παρασκήνιο της μεταπολίτευσης, μεταφέροντας μήνυμα υποστήριξης των Αμερικανών στον Κ. Καραμανλή, τη στιγμή που στην Ελλάδα συζητιόταν η λύση Π. Κανελλόπουλου.
Ας σημειωθεί, ακόμα, πως όταν ο Χ. Φλωράκης φέρνει, το 1978, στο ΚΚΕ τον Μ. Θεοδωράκη (που μέχρι πριν λίγο έλεγε τους Κνίτες… Γενίτσαρους!) ξεσπάσει το πρώτο κύμα αμφισβήτησης επιλογών της κομματικής ηγεσίας από ένα σημαντικό τμήμα της βάσης. Όταν ανακοινώνεται η υποψηφιότητα Θεοδωράκη στο Δήμο της Αθήνας στο Φεστιβάλ της ΚΝΕ-ΟΔΗΓΗΤΗ στο Περιστέρι, όλος ο κόσμος παγώνει και δεν ακούγονται παρά τα χειροκροτήματα των 2-3 πρώτων σειρών των επισήμων! Στη συνέχεια, για πρώτη φορά μετά τη δικτατορία, καταψηφίζεται η απόφαση της ΚΕ από ορισμένες ΚΟΒ και από πολλά κομματικά μέλη.
Ακολουθεί η αλήστου μνήμης «Κίνηση για την Ενότητα της Αριστεράς» (ΚΕΑ), που στήνουν οι Χ. Φλωράκης – Μ. Ανδρουλάκης – Μ. Θεοδωράκης.
Οι προεκλογικές μεταγραφές στελεχών, που προέρχονται από την ΕΔΑ και το ΚΚΕ εσωτερικού, ελάχιστα πράγματα πρόσφεραν στο ΚΚΕ.Ό κυριότερος ρόλος της ΚΕΑ ήταν η άμβλυνση του ιδεολογικού μετώπου του ΚΚΕ με τον ευρωκομουνισμό κάνη νομιμοποίηση δεξιών απόψεων σε τμήμα του κομματικού σώματος.
Το 1984, λοιπόν, ο Μίκης γίνεται επιτέλους μέλος του ΚΚΕ, παρά τις διαφωνίες μελών της ΚΕ. Σ’ εκείνη τη συνεδρίαση, μάλιστα, ο Γρ. Φαράκος έθεσε αμέσως ζήτημα διορισμού τον Μίκη στην ΚΕ ή και στο ΠΓ του κόμματος, λέγοντας ότι «δεν μπορούμε να τον έχουμε ως απλό μέλος· ή θα τον βάλουμε και στην καθοδήγηση, ή καθόλου». Αμέσως μετά, ο Μίμης Ανδρουλάκης έθεσε γενικότερο θέμα αλλαγής της ηγεσίας του κόμματος με ανασύνθεση του ΠΓ. Η κίνηση αυτή είχε την εκ των προτέρων έγκριση του Χ. Φλωράκη. Στόχος τους ήταν να ωριμάσουν τα πράγματα και να υπερνικηθούν οι όποιες αντιστάσεις. Τελικά, ο Μίκης δεν διορίζεται στην ΚΕ, αλλά αποκτά προσωπικό γραφείο στον 10ο όροφο του Περισσού, δίπλα ακριβώς από το γραφείο του Χαρίλαου, και θεωρείται από το μηχανισμό άτυπο μέλος του ηγετικού πυρήνα του κόμματος!..»
«…ΠΡΩΤΑΓΩΝΙΣΤΕΣ ΚΑΙ ΚΟΜΠΑΡΣΟΙ
Κάθε πολιτικό σενάριο χρειάζεται πρωταγωνιστές και κομπάρσους. Στην περίπτωση μας οι πρωταγωνιστές είναι πασίγνωστοι, ενώ οι κομπάρσοι ξεγλιστράνε στο σκοτάδι της άγνοιας. Ήρθε λοιπόν η ώρα να αποδοθούν τα του Καίσαρος τω Καίσαρι. Σ’ αυτή τη στήλη καταγράφουμε μόνο τα συμπεράσματα. Η οικονομία του χώρου μας επιβάλλει να σταθούμε σήμερα μόνο σε ορισμένα μέλη του θιάσου. Από τους υπόλοιπους ζητάμε συγγνώμη και… θα επανέλθουμε στην πρώτη ευκαιρία…».
«…Μ.ΘΕΟΔΩΡΑΚΗΣ: Ειδικευμένος από παλιά σε επικίνδυνες αποστολές. Σύνδεσμος μεταξύ Μητσοτάκη-Φλωράκη, αγγελιοφόρος των Αμερικανών προς τον Καραμανλή τις παραμονές της μεταπολίτευσης, διατηρούσε στενές σχέσεις με τους Μ. Ανδρουλάκη και Α. Κύρκο όλη τη μεταπολιτευτική περίοδο. Η υπόθεση του δεν υπάγεται, βέβαια, στη σφαίρα της ψυχανάλυσης. Ας πούμε ότι δούλευε με δελτίο παροχής υπηρεσιών…»
Καλά ρε τι πίνετε;
Πίνουμε όλοι
Miki COCTAIL !
The Miki Cocktail Recipe
Ingredients My Bar
1 part Grapefruit Juice
1 part Soda Water
1 part Campari Bitters
Directions
Pour the campari into a highball glass with ice. Add the grapefruit juice, then the soda. Stir once.
Serve in a Highball Glass
Miki coctail
http://www.drinkswap.com/drinks/detail.asp?recipe_id=7339
Πιες κι εσύ, ίσως δεις τα πράγματα, όπως εμείς.
Ενίοτε δίνει και απαντήσεις σε ερωτήματα των blogs.
ΥΓ.: Συνιστάται και κατά της νέας γρίπης.
Απλώς αντιγράφω!
http://press-gr.blogspot.com/2010/02/blog-post_3566.html
Η ιστορία δεν είναι κουκλοθέατρο…
Aπό τον Θύμιο Παπανικολάου
http://www.resaltomag.gr/
.
Έχουμε υπογραμμίσει πολλές φορές ότι οι αετοί πετάνε πολύ ψηλά, αλλά μερικές φορές και απελπιστικά χαμηλά.
Αυτό συμβαίνει συχνά στο Μίκη: Δίπλα στις μεγάλες μεγαλοφυείς πτήσεις υπάρχουν και οι πολύ χαμηλές πτώσεις, ιδιαίτερα στην αγωνιστικότατη πολιτική του δραστηριότητα.
Η προχθεσινή μεταμεσονύχτια ιστορική του αφήγηση, στη ΝΕΤ, ήταν πράγματι μία από αυτές τις χαμηλές πτήσεις.
Συνοπτικές παρατηρήσεις:
Πρώτη παρατήρηση:
Ο Μίκης προσέγγισε την ιστορία της Χούντας και…
της πτώσης της με την τυπική λογική της αστικής ιστοριογραφίας. Μία αντιδιαλεκτική, σοφιστική μέθοδο που αφυδατώνει και εξατμίζει το ιστορικό περιεχόμενο, τις ζωντανές κινητήριες δυνάμεις και μένει στα παιχνίδια, τους σχεδιασμούς και τα σενάρια των μηχανισμών και των προσώπων.
Είναι σοφιστεία όταν ανάγεις σε πρωτεύοντα και αποκλειστικό ιστορικό παράγοντα τα ΠΡΟΣΩΠΑ του καθεστώτος, τις «μηχανορραφίες» των αστικών μηχανισμών, τις «διαπραγματεύσεις» των διπλωματών της εξουσίας, τα εκλογικίστικα «κόλπα», το εξωτερικό σύμπτωμα.
Ένα τέχνασμα της τυπικής λογικής που εξορίζει και εξαφανίζει τις κοινωνικές διεργασίες και τον συμπιεσμένο κοινωνικό ατμό (τα λαϊκά κινήματα) και ανεξαρτοποιεί και διογκώνει τα εξωτερικά συμπτώματα αυτής της κοινωνικής διαλεκτικής δυναμικής.
Γι’ αυτό στην αφήγηση του Μίκη έλειψε ΠΑΝΤΕΛΩΣ το αντιδικτατορικό κίνημα και έμεινε τυφλά προσκολλημένος στις μανούβρες των πολιτικών και των Αμερικανών. Έχασε παντελώς την πυξίδα, γεγονός που τον οδήγησε σε απλουστευτικά σχήματα και ολέθρια πολιτικά ολισθήματα.
Δεύτερη παρατήρηση:
Το πρώτο σοβαρό ολίσθημα είναι ότι αποσύνδεσε τη χούντα από το καθεστώς που τη γέννησε και πίστεψε ότι θα μπορούσε να πέσει με διαβουλεύσεις στο εξωτερικό και με πιέσεις των ηγετών των αστικών κρατών. Πίστεψε αφελώς ότι αν γινόταν μία αστική κυβέρνηση στο εξωτερικό από τους πολιτικάντηδες και τον Καραμανλή θα έριχναν τη χούντα.
Δηλαδή ζητούσε την επαναφορά της «δημοκρατίας», όχι με όρους «λαϊκού κινήματος», αλλά με τους όρους του καθεστώτος: Αυτό το οποίο στο τέλος έγινε.
Έγινε βεβαίως ΟΧΙ γιατί πέτυχαν οι διαπραγματεύσεις των πολιτικάντηδων, αλλά επειδή η χούντα δέχτηκε ΘΑΝΑΣΙΜΑ κτυπήματα από τη λαϊκή ΑΝΤΙΣΤΑΣΗ!!!
Ήταν αυτή η ΑΝΤΙΣΤΑΣΗ που οδήγησε στην απόσυρση της χούντας και ΟΧΙ κανένας Καραμανλής ή άλλος παράγοντας.
Ήταν η εσωτερική κατάρρευση της χούντας και τα εκρηκτικά υλικά της ελληνικής κοινωνίας που οδήγησαν τα διεθνή κέντρα εξουσίας σε ένα ομαλό πέρασμα ανασυγκρότησης του καθεστώτος, ώστε έγκαιρα να προλάβουν την πτώση της χούντας από τις κοινωνικές θύελλες, γεγονός που θα προκαλούσε μεγάλα προβλήματα και η πτώση της θα ήταν πολύ διαφορετική..
Τρίτη παρατήρηση:
Το δεύτερο σοβαρό ολίσθημα, συνέπεια του πρώτου, είναι ότι ο Μίκης ούτε καν αντιλήφθηκε ότι η πρόταση Καραμανλή ήταν μια πρόταση ακριβώς για να μπλοκάρει το λαϊκό κίνημα και να βάλει «σιδεριές» και «φράκτες» στην αποκατάσταση της «Δημοκρατίας».
Ήταν αυτό που συνέφερε ΜΟΝΟ τις αστικές δυνάμεις και τα διεθνή κέντρα των αποφάσεων για να προλάβουν τις επαναστατικές θύελλες, να επουλωθούν οι πληγές και να διασωθεί το καθεστώς από τα χειρότερα.
Γι’ αυτό η καταρρέουσα δικτατορία κάλεσε μόνη της το «σωτήρα».
Γι’ αυτό οι Αμερικανοί «συνδέθηκαν» με το Μίκη για να δουλέψει προς αυτή την κατεύθυνση.
Και πράγματι είναι άξιον απορίας ο Μίκης να διαπραγματεύεται με αυτούς που έφεραν τη Χούντα. Αλήθεια πίστεψε ότι οι δήμιοι του ελληνικού λαού αγωνιζόντουσαν για τη δημοκρατία στην Ελλάδα;
Απλώς έβλεπαν πολύ πιο μακριά από το Μίκη και ήθελαν να προλάβουν τα δεινά της κατάρρευσης της χούντας και να οικοδομήσουν την ελεγχόμενη «δημοκρατία» που ήθελαν: Της αύρας, του καραμανλικού ροπάλου και των κατασταλτικών νόμων…
Σε εκείνη την περίοδο κανένας άλλος εκτός από τον Καραμανλή δεν μπορούσε να σφυρηλατήσει, στο όνομα της «δημοκρατίας» τις νέες «αλυσίδες» της και να αναχαιτίσει το εκρηκτικό λαϊκό κίνημα.
Και το «Καραμανλής ή τανκς», αποτελεί ένα πολιτικό ολίσθημα ιστορικής σημασίας γιατί στήριξε τις νέες σιδεριές του αστικού κράτους, κτυπώντας θανάσιμα τα ρωμαλέα τότε λαϊκά κινήματα.
Τέταρτη παρατήρηση:
Ο Μίκης δεν έχει καταλάβει τίποτα από το ιστορικό κίνημα του ΠΑΣΟΚ, ανεξαρτήτως το πού κατέληξε: Γι’ αυτή την κατάληξη ευθύνεται καθοριστικά η «αριστερά» και ο ίδιος προσωπικά.
Το ΠΑΣΟΚ εκείνης της περιόδου εξέφραζε την παλίρροια του λαϊκού κινήματος, τη ρωμαλεότητα και την ορμή του.
Όλα αυτά αποτυπώθηκαν σε πολλές θέσεις του και πρακτικές.
Και αυτό καθόρισε την ορθή και αδιάλλακτη στάση του σε αυτή την παραπλανητική αντικατάσταση της χούντας από τον Καραμανλή.
Γι’ αυτό ΤΟΤΕ το ΠΑΣΟΚ ζήτησε εκλογές για Συντακτική Συνέλευση, δηλαδή για τη δημιουργία του Συντάγματος. Και όχι εκλογές για κυβέρνηση που θα κατασκεύαζε το δικό της Σύνταγμα.
Αν οι εκλογές γινόντουσαν πρώτα για τη Συντακτική Βουλή θα υπήρχαν σε αυτό το Σύνταγμα άλλοι συσχετισμοί υπέρ του λαού.
Όμως «Καραμανλής ή τανκς» ήταν ένα σύνθημα που έκανε πανίσχυρο τον Καραμανλή και τον καθιστούσε αποκλειστικό «κατασκευαστή» του Συντάγματος: Οι νέες καθεστωτικές σιδεριές …
Αυτά στήριξε ο Μίκης τότε και πρέπει να έχουμε τη γενναιότητα να τα δεχτούμε και όχι με ποικίλες αλχημείες να τα εμφανίζουμε και ως σωστή πολιτική…
Τελευταία παρατήρηση:
Αλήθεια ακόμα ο Μίκης δεν έχει κατανοήσει το τι σημαίνει σταλινικός γραφειοκρατικός εκφυλισμός;
Έζησε τις πλέον αντεπαναστατικές μεταλλάξεις του σταλινισμού και δεν κατάλαβε απολύτως τίποτε και κάθε φορά που τον καλούσαν αυτά τα κόμματα, παρά το γεγονός ότι τον είχαν «τσαλακώσει» χιλιάδες φορές, έτρεχε;
Είναι δυνατόν να σε λένε «προδότη» και να τρέχεις με το πρώτο νεύμα πάλι κοντά σε αυτούς που σε φτύνουνε; Και να πηγαίνεις στο Κρεμλίνο, στους μεγάλους αξιωματούχους των μηχανισμών για να κομίσεις «εντολές» στον Καραμανλή;
Όταν η ηγεσία της Ρώσικης Επανάστασης, αυτοί που κάνανε την Επανάσταση εκτελέστηκαν, σχεδόν όλοι, με το στίγμα του «προδότη», είναι δυνατόν να αναρωτιέσαι σήμερα για την πολιτική του ΚΚΕ και να τρέχεις με το πρώτο κάλεσμα;
Και μόνο αυτό δείχνει τη δραματική πολιτική αφέλεια του Μίκη. Δείχνει ότι ακόμα και οι αετοί πετάνε συχνά πολύ χαμηλά…
Μίκης: Καλά έκανε ο Μητσοτάκης κι έστειλε τον Ανδρέα στο Ειδικό Δικαστήριο!…
Τον σεβόμαστε το Μίκη. Όπως σχεδόν όλοι οι Έλληνες. Αλλά τι ήταν αυτό που είπε πάλι;
Στη συνέντευξη των 4 συνεχειών που έδωσε (που τη βρήκε!) Βίκυ Πλέσσα είπε ότι…
…ο Μητσοτάκης είχε δίκιο που έστειλε τον Ανδρέα Παπανδρέου στο Ειδικό Δικαστήριο. Άδικο έχουν ο Κύρκος και οι άλλοι που λένε σήμερα ότι ήταν λάθος του!
Σ’ αυτη την αστοχία του ο Μίκης Θεοδωράκης δεν βρίσκει απέναντι του μόνο τον «Κύρκο και τους άλλους», αλλά τη συντριπτική πλειοψηφία των Ελλήνων»…
Save to del.icio.us • Add to del.icio.us • Email this
http://nonews-news.blogspot.com/2010/02/blog-post_3341.html
http://www.andrianopoulos.gr/0000000000/index.html
Ο ΜΙΚΗΣ ΚΑΙ ΟΙ ΑΓΑΝΑΚΤΙΣΜΕΝΟΙ
Το γεγονός και μόνο πως ο Μόκης Θεοδωράκης θα εκφωνήσει λόγο σε συγκέντρωση διαμαρτυρομένων για το Μνημόνιο υπονομεύει την σοβαρότητα και την αξιοπιστία αυτών των εκδηλώσεων. Πως είναι δυνατόν να καθυβρίζεται συλλήβδην ο πολιτικός κόσμος για πράξεις ρουσφετολογίας και διαφθοράς και να ηγείται των σχετικών διαμαρτυριών ο άνθρωπος που με ελάχιστα χρόνια στη Βουλή αμέσως διεκδίκησε αναδρομικά. Παρά βέβαια την κρίσιμη κατάσταση της ελληνικής οικονομίας. Και να αρνείται μάλιστα να παραιτηθεί από τις σχετικές διεκδικητικές αγωγές. Υπόσχεται απλά πως αν του επιδικασθούν δεν θα τα εισπράξει. Ποιός θα θυμάται βέβαια τότε την ιστορία, και ποιές θα είναι τότε οι συνθήκες και οι συνέπειες. Αν ήταν άλλος στη θέση του δεν θα τολμούσε καν να εμφανισθεί σε τέτοια μάζωξη… Εδώ όμως ο κόσμος όχι μόνο δεν ενοχλείται αλλά και πανηγυρίζει με ενθουσιασμό!!
http://www.tovima.gr/opinions/article/?aid=405726&h1=true
Λώρη Κέζα
Η προστασία του Μίκη
ΔΗΜΟΣΙΕΥΣΗ: 10/06/2011, 10:17
Δεν ξέρουμε αν νιώθει άνετα με τους νέους φίλους του ο Μίκης Θεοδωράκης. Τον στηρίζει ο κ. Στέλιος Παπαθεμελής και του φιλάει την χείρα ο κ. Π. Ψωμιάδης. Είναι γεγονός: ο αποπεμφθής Νομάρχης έσκυψε, προσκύνησε και γέμισε χαρά το τιμώμενο πρόσωπο της επαναστατικής εκδήλωσης στην οδό Αριστοτέλους. Μπορούμε να κρίνουμε ή να κατακρίνουμε έναν Θεοδωράκη από ένα χειροφίλημα; Όχι αλλά έχουμε μια πληρέστερη εικόνα για τον 85χρονο που θα ήθελε να ξαναζήσει τα Δεκεμβριανά, που θαύμασε τον Στάλιν, που έγινε υπουργός άνευ υπουργείου του Κ. Μητσοτάκη, που επιχορηγήθηκε από το ΠαΣοΚ και που σε περίοδο πείνας ζητεί αναδρομικά της σύνταξής του. Ο Μίκης Θεοδωράκης δεν απειλεί το σύστημα. Είναι μέρος του συστήματος κι ας το περιφέρουν οι οικείοι και οι θαυμαστές του ως τοτέμ της αέναης ανατροπής.
Ο Μίκης Θεοδωράκης πιστεύει ότι η Σπίθα του έχει προκαλέσει τον πανικό στον πολιτικό κόσμο. Βλέπει να συνυφαίνεται εναντίον του μια παγκόσμια συνωμοσία. Είχε πάθει το ίδιο και ο Ζαν Ζακ Ρουσό σε προχωρημένη ηλικία και απέδιδε σε «complot universel» την απομόνωσή του. Δυστυχώς για τον μεγάλο μουσικοσυνθέτη, τα λεγόμενά του δεν είναι τίποτε άλλο από αναπτύξεις του αυτονόητου και της συνθηματολογίας που ακούγεται από τη Νέα Δημοκρατία και από το ΚΚΕ_ δηλαδή από τα κόμματα στα οποία θήτευσε και ο ίδιος. Στις ομιλίες του, σε Αθήνα και Θεσσαλονίκη, δεν επιχειρηματολόγησε. Προσπάθησε να ξεσηκώσει το ακροατήριο με τους βερμπαλισμούς που συνηθίζονται σε τέτοιου είδους εκδηλώσεις. Πολλά είναι τα δείγματα της παρανόησης στην οποία έχει υποπέσει ο Μίκης Θεοδωράκης. Ελάχιστο δείγμα: ξεκίνησε την οµιλία του παραφράζοντας στίχους τραγουδιού του «πάλης ξεκίνηµα, νέοι αγώνες» µε τη φράση «οδηγοί της ελπίδας, τα νιάτα της Ελλάδας». Στις εκδηλώσεις του Μίκη πρωτοστάτησαν άτομα της λεγόμενης «τρίτης ηλικίας». Οι νεότεροι είναι χρήσιμοι ως χειροκροτητές.
Οι άνθρωποι της Σπίθας έχουν διάφορες φοβίες για τη Δημοκρατία εντούτοις δεν σέβονται βασικά συστατικά της, όπως είναι οι αποφάσεις των εκλεγμένων οργάνων της. Η Θεσσαλονίκη αποφάσισε πολύ πρόσφατα ποιο προφίλ θα αποκτήσει ως πόλη. Ψηφίστηκε στο δημοτικό συμβούλιο ότι δεν θα δίδεται η Αριστοτέλους για μαζικές εκδηλώσεις. Τούτο ισχύει για όλους τους πολίτες, τους διάσημους και τους άσημους. Σε ένα δημοκρατικό μυαλό δεν υπάρχουν σημαντικοί και ασήμαντοι πολίτες_ υπάρχουν απλά «πολίτες». Ο νόμος είναι νόμος και οι συλλογικές αποφάσεις ισχύουν για τους πάντες. Εν κατακλείδι: Είναι αστείο να διακινείται το σενάριο ότι η εκδήλωση της Θεσσαλονίκης απαγορεύτηκε επειδή απειλείται η εξουσία, είναι ανεδαφικό να λέγεται ότι ένας ομιλητής αποσύρθηκε γιατί απειλήθηκε, είναι ακραία η ερμηνεία ότι ο πρύτανης του ΑΠΘ διαφοροποιήθηκε επειδή κάποιοι τον πίεσαν. Για τον Μίκη Θεοδωράκη είναι κρίμα να εκτίθεται και να αναλώνεται στην παραφιλολογία. Οι οικείοι και οι θαυμαστές του πρέπει να τον προστατεύσουν.
eamb-ydrohoos.blogspot.com